zondag 26 februari 2017

Kuna Yala, Chichime - Panama, Portobelo

Dinsdag, 21 februari '17

Na een woelige nacht met heel wat heen en weer rollen op ons natuurlijk waterbed, wensen we dat we stabilisators hebben die binnen de drie seconden het water onder ons tot stilstand brengen!
Al vroeg verzamelen we aan boord bij SY Bella Ciao, om telefonisch een afspraak te maken voor de meting van onze drie boten.
De datum die we willen, kan niet wegens Carnaval, maar nu donderdag kan wél. O, dat is binnen twee dagen en we moeten nog 70 mijl varen (48 mijl vandaag) en nog inklaren!
Ok, dat wordt effe een wijziging van plannen en doorduwen.
De ankerketting loopt schakel per schakel op de rol de ankerbak binnen. Joepie!!! Wat een verademing, geen springkonijn meer! Alleen moet ik extra de gekleurde markeringen per 10 meter in de gaten houden, aangezien deze nu ook omgedraaid zijn: blauw is geen 10m meer, maar nu 50 meter, wit is 10m en géén 50m, enz... Dat wordt goed uitkijken, tellen en nadenken straks als ik het weer laat droppen.

Hierbij verlaten we de mooie eilanden, koraalriffen en de Kuna indianen van het unieke plekje Kuna Yala. We hadden hier graag nog wat langer rondgezworven, gesnorkeld en eilandjes bezocht, vooral in de westelijke eilanden. Maar, de andere kant van het kanaal roept!
Meteen zetten we spinnaker en bij een zacht briesje varen we een mooi gemiddelde van 7 á 8kn. Zo halen we tijdig voor het donker de baai van Portobelo. De kustlijn is groen en heuvel- en bergachtig. Prachtige villa's verwelkomen ons in de baai, alsook enkele wrakken. De ene steekt met zijn twee masten boven de waterlijn uit, een ander ligt tegen de kant met de zeilen op! Het lijkt hier wél een botenkerkhof. Toch geeft de baai een pittoreske indruk met de huisjes en de restanten van forten die over ons waken.
The Captain wordt meteen de mast ingehezen om de windmeter te gaan checken, die al enkele dagen op verlof is... en 'out of order' is. De windmeter krijgt extra siliconenspray op de beweegbare onderdelen gespoten en kan weer de mast op.
Tegen zonsondergang horen we huilende/roepende dierengeluiden, dit blijken de brulapen 🐒 te zijn die op elkaar roepen... tot het weer licht wordt kan je ze horen 🙉