zondag 26 februari 2017

Panama, Portobelo - Cristóbal/Colón, the 'Flats' & Club Nautico

Woensdag, 22 -> zaterdag, 25 februari '17

De volgende morgen staan we met z'n zessen op het immigratiekantoor. We moeten echter eerst naar de douane en die zitten een baai terug, bij Puerto Linton. Dan maar even met de taxi in het type 'pick-up' en zo worden we in now-time er naartoe gevoerd, terwijl we kunnen genieten van de prachtige natuur van dit land.
Bij de douane gaat het er gemoedelijk aan toe en worden we verder geholpen door een ambtenaar op blote voeten. Na elk 185US$/boot betaald te hebben, voor de cruiserspermit en de stempels, rijden we terug naar Portobelo.
Bij immigratie krijgen we onze nodige stempels in onze paspoorten en worden er kopies en foto's genomen van de bootspapieren en onze paspoorten en doorgewhatsapped! 2,50US$ voor de kopies en we zijn eindelijk 'legaal' in Panama. Hop, het gastenvlaggetje kan eindelijk onder de zaling wapperen.
In het gezellige dorpje 'Portobelo' zien we typische Panamese bussen rijden, oude Amerikaanse schoolbussen die gepimpt zijn en er knap & blits uitzien. Verschillende Chinese supermarktjes, kledingwinkels, bakkers, restaurants, enz... we zijn weer in de bewoonde wereld en maken daar meteen gebruik van door wat verse producten in te slaan en wat lekkers te eten bij een 'panaderia'.
Ons afval zijn we ook na drie weken kwijtgeraakt en we hebben dat voorbeeldig gedaan, nml. slechts 1 kleine vuilniszak en 1 gevulde waterfles van 6L vol snippers plastiek en papier! Daar zijn we trots op. We zijn wat milieubewuster na het zien van al die rotzooi en bergen plastiek in het water en aan de kustlijn! Er is nog véél werk aan de winkel om onze planeet nog vele jaren te laten leven 😱
Jammergenoeg moeten we dit plekje veel te snel verlaten, een zeiltrip van 20mijl roept.
We trekken weer meteen onze spinnaker en verlaten zo de baai van Portobello. Met een zuchtje wind geraken we langzaam vooruit.
In de verte zien we een heel mijnenveld van geankerde vrachtschepen liggen. Het lijkt wél of we live in het spel 'zeeslag' terecht komen!
Plots zien we dolfijnen. Nou, dit is niet meteen de plek waar we ze verwachten, tussen al die reuze mastodonten.
De vaargeul van Cristóbal/Colón komt dichterbij, op AIS kunnen we de schepen in & uit zien varen en op kanaal 12 horen we de verkeersleiding druk iedereen een plekje of een pilot toewijzen. De weg is vrij en the Captain overweegt om op spinnaker binnen te varen... de slurf wordt er overgetrokken en we kiezen voor de veiligere optie, op groot- & voorzeil. Zo is Zensation sneller controleerbaar, indien we moeten uitwijken voor het vrachtverkeer en kunnen zo rustig de vaargeul oversteken naar the 'Flats', de ankerplaats voor de pleziervaart.
En hier ligt ons huis dan... dicht bij de ingang van het Panamakanaal en tussen de grote kranen en containerreuzen in de wereldhaven Cristobal-Panama! Toch wél héél apart en grootser dan Antwerpen.

's Morgens wordt er nog even gebeld om de meting te bevestigen en even later wordt er een sympathieke heer aan boord gezet die onze dame met een lintmeter bekijkt en opmeet. Na enkele stapels papieren te hebben ingevuld is hij na een klein uurtje klaar en is het de beurt aan onze vrienden.
Tegen de middag zijn onze drie boten opgemeten en hebben we 'stap twee' achter de rug.
Enkele mijlen terug, hoekje om, ankeren we bij Club Nautico. Dollars worden bij elkaar geraapt en met twee taxi's rijden we met z'n zessen naar de Citibank. Best wél creepy, met 2000 US$ op zak een taxi nemen in deze stad en naar de bank gaan...Maar het verloopt vlot en veilig en al snel zijn we van onze centjes verlost en hebben we 'stap drie' afgehandeld!
Vanavond, na 18u mogen we bellen om een afspraak te maken om een transitdatum af te spreken en dat doen we weer samen onder het genot van wat lekkers.
'Stap vier' moet voor Zensation nog even herhaald worden, onze aangevraagde datum: maandag, 6 maart '17, is nog een vraagteken. Vanaf nu zaterdag t.e.m. woensdag is het hier Carnaval en werkt niet iedereen. Daardoor zal het vanaf 2 maart druk zijn met de transits, wanneer alle advicers (persoon die je door het kanaal begeleidt) weer werken en de wachtende vrachtschepen voorrang krijgen. Duimen dus 🤞🏼
Voor onze vrienden Yemaya (8/3) & Bella Ciao (10/3) is het geregeld, alhoewel je de dag ervoor nog even moet bellen om te verifiëren.
Nou, dat gaat allemaal makkelijk en vlot en véél goedkoper dan dat je het uit handen geeft en een agent alles voor je laat regelen aan 350US$/boot!
Ondertussen hebben we een drijvend flatgebouw in de achtertuin liggen. Het cruiseschip en de -terminal liggen héél dicht bij de ankerplaats van de club!
Wanneer ie vertrekt worden onze boten alle kanten opgezogen...

Aan deze ankerplek is een bergingsbedrijf en zo liggen we weer tussen enkele half gezonken roestbakken en aan de andere kant grote kranen, containers en vrachtschepen die aan de kade liggen om te lossen en te laden. Containers gaan op en neer en bengelen onderaan de grote armen, alsof het legoblokjes zijn die gestapeld worden tot een toren en weer afgebroken worden.

Om ons ankerlier en -wiel nog extra te ontlasten en om de ankerketting nog beter te begeleiden op het wiel, heeft the Capatain wat bedacht. Hij tekent het uit en gaat hiermee, de volgende morgen, naar een atelier waar ze inox lassen, op het clubterein.
Diesel wordt ondertussen aangehaald in bussen en door de speciale trechter gegoten om water en vuil te filteren/scheiden.
Om 13u hebben we een afspraak met Tito, de man waarbij we de autobanden en extra lange lijnen huren en regelen voor de schutting van de sluizen in het kanaal.
Voilá 'stap vijf' is ook alweer afgevinkt.
In de namiddag halen we het ankerketting- begeleidingstuk op. Het ziet er goed uit. Toch moet er nog wat aangepast en gefinetuned worden en dat is een precisie werkje en vraagt ettelijke uren werk die uitlopen tot in de late avond. Het ziet er knap uit! Nu maar hopen dat het werkt 🤞🏼

Voor we zaterdagmorgen weer naar Portobelo varen, gaan we nog snel wat boodschappen doen in de grote supermarkt 'Super 99' voor onze vrienden van SY Passion Rebelle, die we in Portobelo zullen treffen. Ze hebben nog geen supermarkt gezien en hun proviand is uitgeput...