Vrijdag, 2 - zaterdag, 3 maart ‘18_17u30(UTC -10u = -11u
tijdsverschil met BE(=UTC +1u)!)
Afgelegde afstand: 107 NM
Vaaruren: 24u
Gemiddelde snelheid: 4,45 kn
Gemiddelde knopen wind: 4 kn
Positie: 27°00'S 141°21'W
Afstand tot bestemming (Rapa Iti): 154NM
De zon verdwijnt en het is donker, ja donker, de maan is er
nog niet klaar voor. Vanaf nu komt ze elke avond 40’ later op. Plots verschijnt
er een roodoranje licht aan de horizon. Als een gigantische vuurbal komt de
maan op. WoW...wat een verschijning!
Uitgevlinderd varen we onder haar door. Maar iets voor 1u ‘s
nachts is de wind op. De motor gaat aan en de klapperende zeilen worden
ingerold.
‘s Morgens zorgt een pannenkoekenontbijt voor een positieve
moraal en het helpt om de wind uit z’n tent te lokken. Na 10u motoren, kunnen
we net voor 11u de spinnaker weer zetten. Maar al slechts na drie uur
spinnakeren houdt de wind het voor bekeken en gaat de motor jammergenoeg weer
aan.
In de namiddag verlaten we Engeland en varen we Frankrijk
weer binnen.
15u: beet: de lijn van de kleinere vismolen/-stok rolt af en
stopt ook weer meteen. De slap hangende lijn wordt binnengehaald en... het
kunstaas is weg. Snel een nieuwe eraan en weer uitgooien. Vijf minuten later
ratelt de grote molen. De lijn blijft in een sneltempo afrollen, terwijl we de
motor stilleggen. De vele meters nylon zijn reeds gepasseerd, de dynemalijn
gaat mee het water in... WoW dat moet weer een kanjer zijn! De lijn blijft
afrollen tot plots de vismolen blokkeert en de ‘oersterke’ dynemalijn breekt,
door de blokkage! D.w.z. dat er zeker een trekkracht is van 70kg of meer!!!
In de verte zien we enkele keren grote plonsen, onze
verloren beet springt telkens uit water. Is ie aan’t vechten met de vislijn die
nog aan hem hangt?
Plots zien we een waterspoor achter hem aankomen en dan...
dan is’t gedaan met springen... Heeft een grotere vis onze verloren beet
opgegeten?! Daar gaat onze vangst, alweer niks aan boord en op tien minuten
tijd alweer twee kunstasen kwijt... dure visjes die we vangen hoor, of beter
gezegd: ‘verliezen’!
Snel wordt er nieuwe visdraad op de molen gezet, eerst
meters dynema, daarna nylon. De kunstvisasen, flubbertjes geraken op. De viswinkel in Tahiti kan een
bezoekje van ons verwachten ;-)
De lijn gaat weer het water in met een mooi
inktvisflubbertje. ‘Fingers crossed’!
We geven niet op tot we een ‘geelvintonijn’ vangen.
De mijlen die we afleggen vallen ook tegen, aangezien we ons
baseren op een daggemiddelde van 150NM (met voldoende wind), komen we hier nu
1/3 onder en verschuift onze geplande aankomst...
Dit is niet meer in te halen en zo dobberen we langzaam
verder en schatten we onze ETA in Rapa in voor maandag ten laatste in de namiddag.
Het weer is zonnig, er weinig deining, we lezen, koken, eten, spelen wat met de
zeilen en de gashendel van de motor, enz... De tijd vliegt voorbij en zo kunnen
we het nog wél even volhouden ;-)
