Zondag,
4 - Maandag, 5 maart ‘18_17u30(UTC -10u = -11u tijdsverschil met BE(=UTC +1u)!)
Afgelegde
afstand: 51NM
Vaaruren:
13u30’
Gemiddelde
snelheid: 3,8 kn
Gemiddelde
knopen wind: 4 kn
Positie:
27°36'S 144°20'W
Totaal
trip:
Resultaten
na 134u30’:
Afgelegde
afstand: 580NM
Gemiddelde
snelheid: 4,3 kn
Gemiddelde
knopen wind: 6 kn
Aantal
motoruren: 39u!
Weer
visloos worden de lijnen voor zonsondergang opgeborgen. Het is heiig om ons
heen. ‘t Zal niet makkelijk zijn voor de maan om straks, door de bewolking,
haar lichtstralen te laten schijnen. Zo gaan we de laatste nacht in.
Om
1u30 begint het te regenen. Onweer! Bliksemschichten verlichten de kuip. Donder
klinkt ver weg... dus géén probleem... De aanhoudende miezerende regen dwingt
ons binnen de wacht te houden.
We
passeren een ondiepere vlakte die van 1000 naar 500 tot 20m zakt! Dit
veroorzaakte korte vervelende golfjes die tegen onze dame bonken en haar telkens
uit haar ritme brengen.
Na
vier uur, stopt de regen eindelijk en kunnen we de laatste mijlen zeilen naar
de groene bergpieken die voor ons opdoemen vanonder de wolken. ‘Rapa Iti’.
Yeah, we zijn er bijna!
Nog
even een kans wagen met de vislijnen 🎣.
Met
rechts, voor het beboeide kanaal, een ienimieni eilandje met één enkel boompjes
(een loof- of dennenboom, niet te onderscheiden door de verrekijker) op, varen
we om 7u de krater in. Al snel merken we dat de Navionics-kaarten hier niet
kloppen, varen volgens de kaart van Navionics over het land?! De (gratis)
kaarten van Open CPN op de laptop lijken wel te koppen. De zon is nog in
slaapmodus en dommelt weg achter de wolken. Dit maakt het moeilijk om een
perfecte ankerspot te vinden tussen de koraalriffen & bommies.
Op
bijna 20m diepte laten we het anker met 80m ketting de harde koraalbodem op
gaan. Om ons heen puntige groene pieken en een groen vulkaanlandschap. Wauw...
We
zijn er!
Het
was een mooie, maar langzame en visloze trip. Zonder zelfs maar één enkele boot
of dolfijn tegen te komen. Enkel nu & dan een vogel die onze flubber wél
als een lekker hapje zagen! Een gevleugelde vriend slaagt erin enkele uren op
de zaling mee te liften. En één vliegende vis beland aan dek, resultaat: dood!
Volgens
the Captain zou een onderwaterschip onderhoud schelen in snelheid... maar eens
kijken of we nog uit water gaan in Tahiti ofzo voor enkele nieuwe lagen
anti-fouling. Wachten tot Nieuw-Zeeland, eind november of begin december is
misschien te lang. De wekelijkse onderwater schoonmaak-sessies zijn zwaar 😱
