Woensdag, 9 mei ‘18_07u30 - donderdag, 10 mei ‘18_21u30’ (UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
Totaal trip:
Resultaten na 39u:
Afgelegde afstand: 188 NM
Gemiddelde snelheid: 4,8 kn
Gemiddelde knopen wind: 10->1,5 kn
Gisterenavond overwogen we te overnachten in het verlaten paalwoningkje... romantisch, maar verkozen toch maar het comfort van onze Captainsroom 😉.
Na een zwemmetje in het appelblauwzeegroene immense lagoonbad om ons heen, trekken we het anker uit de witte zanderige ondergrond.
Met twee knopen stroom mee verlaten we de pas en het atol ‘Tikehau’. De spinnaker wordt gezet en de harde rand van de ‘sok’ die over het spinnakerzeil zit, raakt the Captain op zijn neusbrug 👃🏽😱. Alweer een stuk vlees minder...
Er staat slechts een zacht briesje en met moeite kunnen we de spinnaker bol houden. In de namiddag maken we een gijp, maar de ‘sok’ gaat niet over het spinnakerzeil. Dan de spinnaker zo laten zakken en binnen halen, ze ligt verspreid in ‘t gangboord en de kuip. Manueel stoppen we het immense spinnakerzeil weer in haar ‘sok’, trekken ze weer de mast in en probleemloos gaat de ‘sok’ omhoog en opent het zeil zich. Yeah!
Het is een mooie dag en aan een kleine snelheid van slechts 4kn gemiddeld kabbelen we verder. Veel mijlen maken we niet, maar we genieten van de natuurlijke geluiden & omgeving.
‘s Nachts maken the Captain en ik nog even een gijp, de ‘sok’ sluit en opent zich probleemloos.
Sterren reizen met ons mee en het liggend minuscuul maansikkeltje gaat maar even mee, ze komt heel laat op. Met behulp van de radar zien we de squalls naast en achter ons. Ze zorgen voor wat meer wind, sommige van de goede richting, andere duwen ons naar beneden of boven... De nacht verloopt probleemloos op spinnaker door de alerte Captain die de nachtwacht alleen wil doen en kiest om tussendoor in te dommelen in de kuip. Regelmatig ga ik een kijkje nemen en helpen indien nodig...
De volgende dag gaat om 11u de spinnaker toe. De wind houdt het voor bekeken en noodgedwongen luisteren we naar de motor! De nog af te leggen afstand is te veel om onze bestemming voor het donker te halen, maar net te kort om af te remmen en nog een extra nacht op zee door te brengen, of gaan we bijliggen (= dobberen) voor de pas tot het licht wordt. De situatie wordt bekeken, het ziet er allemaal duidelijk uit, de pas zou beboeid zijn. Indien deze niet verlicht zijn, kunnen we nog terugdraaien en gaan bijliggen. Dus we wagen het erop en geven extra gas bij. Geschatte ETA 21u30.
De motor bromt, het weer is mooi en de zee rustig. Er wordt gelezen, gekookt, gegeten, geluierd en... genaaid. Ja, het venster is voor een deel gelost aan de buiskap. Even met naald en draad en stevig duw- & trekwerk de naald met dik zeilgaren door de stugge stof en plastiek halen.
Nog voor de avond valt, zien we de contouren reeds van onze bestemming. Zo ver lijkt het niet meer, toch moeten we nog ettelijke mijlen overbruggen.
Na het avondeten krijgen we een bui over ons heen, die weer wind meebrengt. De zeilen worden weer uitgerold en zo kunnen we de laatste uren richting ‘Huahine’ zeilen. Al van ver zien we de lichten van het eiland. Alle mogelijke navigatieapparatuur staan aan, we proberen de beboeing te onderscheiden van alle andere achtergrondlichtjes. 21u30: de pas is rustig, naast ons horen we de golven op het rif donderen en witte schuimende koppen oplichten. We naderen de lagoon en Ivo & ik proberen in het donker met zaklampen en petzels een meerboei te zoeken, er zouden er zeven aanwezig moeten zijn, slechts twee andere boten liggen er. Ja, daar, daar ligt een boei. We zien er maar één, dat is genoeg, meer hebben we er niet nodig 😉. Met z’n twee proberen we met de pikhaak ze op te pikken en steken de landvasten door de lus. De touw van de lus van de meerboei is half doorgeschuurd, met een ander touw maken we een extra lus aan de meerboei, zodat onze dame veilig vastligt voor de nacht. Pfff... we zijn er! Dankzij alweer knap navigatiewerk van onze Captain 👍🏽👍🏽! Na 39u varen zijn we in Huahine, visloos jammergenoeg, maar veilig & wél. The Captain heeft een drankje verdiend 🍻. Vanaf de wal horen we pau’s (= Polynesische trommels) & Polynesische zangeres. Speciaal voor ons privé-feestje?!
We zijn met z’n allen benieuwd hoe onze nieuwe verblijfplaats er bij daglicht gaat uitzien...
