Zondag, 6 - dinsdag, 8 mei ‘18 (UTC -10u = -12u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
Voor de tweede maal doen we het atol ‘Rangiroa’ aan (Zie ook november ‘17).
Wind Spirit ligt dus ook aan de pas, voor het dorp ‘
Na het ontbijt zien we hun oranje bootjes met passagiers over & weer varen. Een bezoek van cruiseschip brengt meestal extra leven aan land, althans zo was het in de Caraïben. Plots verschijnen er kraampjes met souveniers of andere spullen, extra voertuigen, een welkomstcomité met lokale band/muziek & dansen, enz... In tegenstelling tot de meeste zeilers, vinden we dit wél leuk en zijn we benieuwd wat voor extra’s er te beleven vallen aan wal en ‘waar we een graantje van kunnen meepikken’! Bij onze aankomst in het havenkommetje is het vooral een drukte om de aankomende passagiers te verdelen over de bootjes, busjes & wagens om hen naar de geboekte excursie te vervoeren. Op enkele busjes zijn voorzien van reclame van “de ‘Paul Gaugain’ Pearls”. Hier zijn we ook wél in geïnteresseerd, zeker omdat het zondag is en deze parelboerderij normaal gezien enkel op weekdagen te bezoeken is. Na even navragen of wij met vier ook mee kunnen en de cruiseschippassagiers verdeelt zijn, mogen we met vier plaatsnemen in een leeg busje! VIP-behandeling voor Zensation-crew, de ‘cruisebootcrashers’! Hi, hi, hi,... 😜
Bij de Parelkwekerij krijgen we nogmaals de werkwijze & stappen te zien en uitgelegd van het verkrijgen van een gecultiveerde ‘zwarte Tahitiaanse parel’. Onze gids geeft ons de duidelijkste uitleg die we tot nu toe al gekregen hebben. Zo leren we dat de nucleus, die ze in de oester stoppen om de parel te vormen, geslepen wordt tot een ronde parel. We wisten reeds dat het van een mossel van de Missisippi River kwam, maar dachten dat de ‘nucleus’ parel er zo inzat, niet dat ze uit de mosselschelp geslepen wordt! Heel interessant. De grifeur is een Fransman, hij werkt heel precies & geconsentreerd tijdens de ‘ingreep’ van het verwijderen van de gecultiveerde parel en het inbrengen van de nieuwe nucleus. De degustatie van de oester met de ‘Rangiroa’ wijn, waar we zo naar uitkeken, valt in’t water... Omdat het zondag is en ook nog de laatste verkiezingsdag, is alcohol vandaag verboden!!! Een gemiste kans, want we hadden héél graag de unieke lokale wijn, geproduceerd op het atol, geproefd 😉. In de boetiek kan iedereen zich blind staren op de prachtige parels & juwelencreaties en de portefeuille kan naar believe opengetrokken worden 🤑.
We geven de privilege van een privé-chauffeur op en kiezen ervoor om te voet terug te keren richting de kade, op de heenweg zagen we enkele snacks. Ondertussen zijn de uitgedroogde kelen toe aan wat vloeistof... ondertussen zijn er enkele uren vertreken en alle zaken dicht, gelukkig staat er een vliegtuig op het landingsschema en is de luchthaven & de cafetaria open, waar we ons nood kunnen bevredigen 🍻 en ze nemen het niet nauw met de ‘verkiezingen’ of ‘verbod op alcohol op zondag’, zolang we maar in het luchthaven gebouw blijven 😜. Rangiroa mag dan het centrum van de Tuamotu-eilanden zijn, maar slaperiger dan dat wordt het bijna niet. Lay back & relax!
Vanaf 17u, even verder op langs de enige 10km lange weg, bij restaurant ‘Te Mao’, bestellen & proeven we van de lokale ‘Rangiroa’ rosé wijn in de gezellige tuin setting. Niet slecht 😋. Hun concept is tapa’s, lekker maar kleine porties. Ze bieden gratis pick-up & drop-off service aan en van het laatste maken we gretig gebruik na ons diner. Bij aankomst schuilen we voor de regen alvorens terug te dinghieën naar huis.
De volgende ochtend laten we ons de pas indrijven met ons ‘Sensationtje’.
Snorkeldrift in de ‘Tiputa’ Pas valt tegen, geen kleur, dood koraal
1 witte puntrifhaai en slechts enkele vissen. Maar voor de pas, bij motu ‘Nuhi Nuhi’ staren we ons weer blind op de honderden aanwezige kleurige, nieuwsgierige vissen bij het ‘Aquarium’, zoals de naam niets te véél zegt. De ‘sergant’-visjes zijn helemaal niet bang en komen graag even eens proeven aan onze lichamen 😜 met hun mondje! Hier en daar zwemt een zwartepuntrifhaai relaxt langs.
Na de lunch, gaan de dames op stap. Met onze opstekende duim liften we van het ene juwelenboetiekje naar het andere tussen het dorp Tiputa & hoofddorp, Avatoru. Dit gaat super makkelijk en levert weer leuke contacten op. De mannen gaan voor een tweede snorkelrondje naar het ‘Aquarium’ en zien nog meer vissen, moerenen en haaien en leggen ze voor ons vast met de camera’s 📸.
Aan het havenkommetje kunnen we nog even wat drinken in de ‘gesloten’ bar en de laatste weerberichten downloaden. Morgenvroeg varen we verder...
