Dag 7: Dinsdag, 23 oktober ‘18, 13u45 - woensdag, 24 oktober ‘18, 9u45
(UTC +13u = +11u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
Resultaten na 19u:
Afgelegde afstand: 126NM
Gemiddelde snelheid: 6,6kn
Gemiddelde knopen wind: 2kn
Totaal trip:
Resultaten na 163u:
Afgelegde afstand: 1185NM
Gemiddelde snelheid: 7,2kn
Ongeveer 20u gemotord
De motor draait, het water is een spiegel. Ongelooflijk hoe die enorme massa water met schuimende golven van meer dan 3m op enkele dagen tijd verdwijnen!
Het leven aan boord is horizontaal wél véél aangenamer en laat me toe om ons huisje een beetje zindelijk te maken voor de aankomst & bezoek van de gevreesde ambtenaren: schoonmaken, afwassen, opruimen. Het mag er niet te netjes uitzien van teh Captain, anders lijkt het of we wat willen verbergen, volgens hem. Dus de sierkussens laat ik maar achterwegen 😉.
Het is alweer een mooie heldere zonnige dag, we kunnen minstens 20mijl ver zien, maar geen zeilen aan de horizon te bespeuren. Dat is zowiezo moeilijk te zien, zelfs met een platte zee.
Plots klinken er krakende stemmen op kanaal 16. Het is ‘Maritime New Zealand Radio’ die contact heeft met een boot die zijn aankomst aankondigt, enkele uren later nog een boot. Twee boten, waarvan we weten die voor ons vanuit Vava’u, Tonga vertrokken zijn en nu ongeveer 12 mijl voor de kust zijn. Vanaf die afstand is het verplicht om je te aan te melden. Dit wil zeggen dat land & ons einddoel dichterbij komt!
Maar we gaan er veel te vroeg zijn, althans wat ons eetplan betreft... Wat doe ik met die twee liter soep, stukje salami, plakje gerookte ham, enz? We hebben geen honger, maar eten maar iets dat nog op moet. Ach, misschien vinden ze dat wél ok en anders, tja dan is het maar voor de zee of de afvalbak.
De laatste nachtwacht gaat in, we slapen in ons bed in de voorpunt. Elke 30’ gaat de wekker, zodat één van ons een een kijkje buiten gaat nemen en de horizon afspeurt op lichtjes. De maan is bijna vol, de sterren fonkelen, maar geen wit, groen of rood lichtje te zien...
Tegen 23u30 ziet the Captain een AIS signaal op de plotter, het is een Nederlands MSSI-nr, het zijn onze vrienden Acapella!
Hoe bijzonder, 900km van elkaar vertrokken, op een verschillend punt, 2000km af te leggen (zij vanuit Fiji, wij vanuit Tonga) en elkaar hier ergens op de oceaan treffen! We hebben dagelijks contact met ze gehad via sms op de iridium satelliettelefoon. Zo plotten we elke dag elkaars positie, beiden kapiteins hadden deze namiddag een punt gezet waar we elkaar zouden kruisen, en kijk... het is zo!
Om middernacht zijn we slechts enkele mijlen van elkaar verwijderd, de lucht is heiig naar het mistige toe, in de verte zien we een flauw wit lichtje: dat is Acapella.
Ik probeer hen op te roepen via VHF en dan klinkt Ellen haar stem! Wat een fijn gevoel, dicht bij elkaar te zijn & elkaar te kunnen horen, we evalueren ff de ervaringen van de trip en praten wat bij... Wat ontbreekt hier op de oceaan is een ‘drijvende feeststeiger’, zoals de aperitiefsteiger in Wemeldinge (Zeeland, NL). We hadden misschien ook een bootdrift samen kunnen doen met deze goede weersomstandigheden, even wat anders dan een dinghydrift. Ons gezamelijk bubbelfeestje zullen we even moeten uitstellen, zij varen naar ‘Whangarei’, wij naar ‘Opua’, 60 mijl van elkaar. Nou, een fantastisch moment om elkaar zo toch even te ‘ontmoeten’. Nog enkele uren en we zijn er.
Ondertussen verschijnt er nog een AIS signaal voor ons en achter ons zien we een flauw lichtje. Het wordt nog druk... We hebben er weet van dat er minstens 20 boten vanuit Fiji, minstens 10 uit Neiafu & 4 Ha’apai, Tonga en nog een aantal van Nukualofa, Tonga & Minerva Reef vertrokken zijn. Dagen zagen of hoorden we niemand en nu komt het hier allemaal samen. Benieuwd met hoeveel we straks aan de lange drijvende Q-steiger gaan liggen in ‘Opua’ en hoeveel er die dag nog aankomen. De komende dagen zullen de officials het druk hebben, iedereen probeert ten laatste de 26ste oktober binnen te zijn, voor het front passeert!
De wachten lopen weer volop, terwijl één van de twee lekker onder de dons in bed ligt.
Nu & dan kunnen we weer even zeilen, dan weer motoren.
Het wordt licht en de contouren van Nieuw Zeeland verschijnen aan de horizon. Om 6u30 roep ik ‘Maritime New Zealand Radio’ op. Na enkele vragen over de boot, passagiers, callsign, geplande aankomsttijd & -plaats, zijn ze in Nieuw Zeeland officieel op de hoogte dat we in aantocht zijn. Enkele weken geleden hadden we reeds een document van ‘advance notice’ doorgemaild (verplicht min. 48u voor aankomst), dus onze komst is nu zeker.
Een landschap van verschillende groene begroeide rotsformaties heten ons welkom. We varen de ‘Bay of Islands’ in langs allerlei eilanden, via het ‘Veronica’ kanaal naar Opua-Marina.
Om 9u 45 meren we af aan de drijvende Q-steiger in ‘Opua’.
We made it!
