Gisterenavond, na onze siësta, zijn we nog op verkenning gegaan in de havenbuurt. De plage lag nog goed vol, het is nog heet en zonnig. Rond de haven zijn verscheidene bars en eetgelegenheden. Het doet ons van opbouw een beetje denken aan Brighton, zuidkust van Engeland. Je vind hier ook een cinema, aquariumcenter en andere animatie. Het wemelt hier van jeugd. We bevinden ons hier in het Baskenland en de mensen komen hier pas laat tot leven en dat zorgt voor een gezellige drukte en sfeer.
Het eten en drinken is hier duidelijk goedkoper dan in Frankrijk. We zijn hier als toerist/buitenlander in de minderheid. En Spaans?! Dat kunnen we niet echt. De mensen hier kunnen ook geen enkele andere taal, als hun Baskisch en/of Spaans, uitgezonderd hier en daar een jonger iemand.
We ondervinden dit alweer, wanneer we vanmorgen op zoek gaan naar het metrostation. Zonder plan, op omschrijving en zelfgetekende schets van de Vaarwijzer en Reeds, trekken we er op uit. We komen in een woonbuurt met kleine winkeltjes, bars en veel mensen die daar zitten, rondwandelen en flaneren. Veel oudere mensen. We kopen ons in een fruitwinkel een paar nectarines en proberen met behulp van ons woordenboek de weg te vragen naar de metro. Want we zijn al langer op weg, dan dat er beschreven staat. De winkelier probeert met hand en tand(idem in ons geval) uit te leggen waar we naar toe moeten en al snel zijn we aan het station. En nu? We willen naar Bilbao-city en de stop die we gelezen en opgeschreven hebben, staat nergens op de metrolijn vermeld. Dan maar weer onze handen en voeten gebruiken en aan het loket de bestemming 'Guggenheim Museum' vragen. We worden vriendelijk geholpen en even later zitten we met plan en metrokaartjes te wachten op de metro. Het is zoals de tram 2 nemen in Antwerpen-centraal, alleen zijn de namen van de bestemmingen net iets anders. We stappen in de juiste metro en krijgen even later twee muzikanten erbij, die de wagon vullen met een prachtig streepje muziek en gezang. Schitterend! Wanneer we bovengronds rijden, zien we verscheidene woonwijken, industrie en landschappen passeren.
De rit verloopt comfortabel en vlot. We worden meteen gedropt in het centrum, met vele drukke winkelstraten en smalle straatjes vol tapasbars. Eerst gaan we langs de toeristische dienst voor een stadsplan en een Orange-Store, voor een simkaart voor de IPad. Zo zijn we weer gerust, dat we steeds het weer kunnen binnenhalen via 3/4G.
Het gebouw van het Guggenheim Museum is enorm imposant. Ook de brug die ernaast ligt heeft een kunstige en indrukwekkende verschijning. We wandelen langs de oevers van de Nervión rivier, die prachtig en verzorgd zijn, en over de sierlijke wandelbrug Zubizuri.
Wanneer we terug richting Getxo Marina rijden, stappen we enkele haltes verder af, zodat we aan het populaire, gouden zandstrand Ereaga toekomen. Daar trakteren we onszelf op een terras met iets fris en enkele 'pintxos'(kleine borrelhapjes zoals tapas, maar voornamelijk op een stukje stokbrood geserveerd en worden in de bars uitgestald achter een lange, smalle toog). In Benidorm had ik hier al kennis mee gemaakt in enkele tapasbars. Je hebt er verschillende keuzes in, bvb. met: kroket van ham, krabsla, ansjovis, scampi, enz... Leuk gepresenteerd en lekker vingerfood, als tussengerecht of aperitiefhapje of voorgerecht. De Spanjaarden zie je hier constant zulke pintxos eten en in vele bars wordt het voor een speciale prijs aangeboden met een tas koffie. Zoals bij ons een pannenkoek, hé, maar dit is een hartige hap.
Het is reeds donker wanneer we weer naar ons drijvend huisje varen. Bilbao is groot en heeft voor ieder wat te bieden.
