Het onweer vannacht was zo goed als niks...wat regen en wat gerommel. 's Morgens is het wat grijs en vallen er nog enkele druppeltjes, het is ook frisser. We gaan op stap met onze buren en hun lieve, mooie hond Beau naar de havenwinkels(er zijn hier heel wat verscheidene gespecialiseerde zaken) en de viswinkel. Roeispanen vinden we niet voor onze dinghy, maar ons vis-set is weer aangevuld, inclusief een groter schepnet. Laat die visjes maar komen ;-)
We nodigen onze vrienden van de Insomnia uit om ons achterna te varen naar een anker-/meerboeiplek aan het eiland Île D'Aix, het croissanteiland genoemd, omwille van haar vorm. Napoleon liet hier en fort bouwen en er is een museum van hem.
Het is helemaal opgeklaard en het is weer zonnig en warm. De tocht verloopt goed en we varen langs Fort Boyard, bekend van het TV-programma. We hadden het graag bezocht, maar dat kan en mag niet...het is in privé-bezit. Er worden excursies hier naar toe verkocht, maar die vedettes varen ook enkel maar rond het fort. Nou, wij hebben de luxe om er op eigen kiel naar toe en rond te varen. Tof om het in't echt te zien, maar op TV lijkt het groter.
We arriveren aan de ankerplaats en pikken een meerboei op. En helpen Insomnia, met behulp van onze dinghy om hen ook aan een meerboei te leggen. Het is nieuw voor hun en ze hebben op hun nieuwe boot nog niet alle uitrusting, zoals een pik- en/ of meerboei-haak en een dinghy. Er staat veel deining, maar de wind zou afnemen en keren. We moeten ankeren, want omdat het springtij is, gaat er net niet genoeg water blijven staan bij LW. Dus voor we aan het eten beginnen, droppen we Insomnia's anker. We varen naar Zensation en terwijl wij ons anker droppen, zien we dat Insomnia verlijert. We varen er meteen weer naar toe met de dinghy en ondertussen is de deining toegenomen i.p.v afgenomen. Hier doen we geen oog toe en we spreken af om verder te varen richting Rochefort, de rivier 'Charente' op, hopelijk is het water daar rustiger. Het is nog een stukje varen op motor en als we toekomen is het donker, maar de volle maan zorgt voor wat verlichting. Als ons anker gedropt is, varen we naar Insomnia en droppen samen met hun anker. Zo, er staat hier wél behoorlijk wat stroming, wél 3 knopen, maar geen deining of geschommel. Oef, hier liggen we goed voor de nacht, maar we kunnen hier niet aan wal, de zijkanten van de oever is al modder. Het is reeds 23u. We sprokkelen nog wat eten bij elkaar van op de twee boten en eten nog samen voor we onze kooi opzoeken.
We voelen ons schuldig: we dachten een fijn ligplekje te hebben aan het Île D'Aix en tijdig aan wal te kunnen gaan, samen iets te gaan eten en het eiland verkennen. Dat is even anders uitgedraaid: woelige ligplaats, anker gelost, niet aan wal kunnen en Beau die niet kan gaan wandelen en haar behoeftes doen. Ze hebben een speciale mat voor haar gekocht die op gras lijkt, in de hoop dat ze daar haar behoeften op de boot. Maar ze wil niet of doet er niks op. Ocharme dat beestje en de Insomnia-crew. Wat doen we hen toch aan! Hopelijk doen ze een oog dicht vannacht, voor het eerst met Insomnia voor anker liggen...altijd toch spannend. Sorry lieve mensen en Beau.
