De kanonschoten maken ons wakker...het feest gaat door. Hier en daar zijn lichte plekjes in het wolkendek. Het wordt stilaan laag water en het standbeeld dat naast ons staat staat hoog boven water en erachter verschijnt een soort rots, maar een tijdje later, wanneer het water nog meer zakt, zien we dat het nog een standbeeld is: een duiker. Knap! Het strand komt dichter en dichter bij. De mensen kunnen bijna tot bij onze boot stappen ;-) en ze zoeken schaal- en schelpdieren.
Na de middag gaan we even aan land. We hoorden en zagen al de hele morgen, vanop Zensation, de beach-volleybal op het strand. We wandelen even langs de beach, maar het is hier tamelijk rustig en weinig te zien of te beleven: geen winkels, twee café's in mensen hun huis en de strandbarretjes/-kraampjes zijn toe.
We besluiten een dorpje verder te varen, in de buurt van een haventje. Daar zien we de flitsen van de kanonschoten aan een kerkje. Misschien is daar wél iets. We zien alvast prachtige villa's en we landen op het strand. Wanneer we ons Dinghietje vastmaken en ik nog even een foto maak van Zensation,...klopt er iets niet. Zensation lijkt wel op de hoek van het eiland te liggen, i.p.v. voor de twee eilanden hun bruggetje. Ze is aan't drijven, het anker moet los zijn of aan't krabben... Zo snel we kunnen rijden we ons Dinghietje weer in't water. Ik duw ze zo ver mogelijk het water in en wordt tot aan m'n middel nat, alvorens de motor start en ik er kan inspringen. Met kloppend hart en natte broek varen we zo snel we kunnen met ons 5pktje richting Zensation. Maar hoe dichter we komen, hoe duidelijker het is dat het gezichtsbedrog was en ze nog steeds met een strakke ankerketting op dezelfde plaats ligt. Oef...stel je voor dat we ons huisje kwijt geraken doordat ze wegdrijft en tegen een rots aankomt! The Captain was er van in het begin wat rustiger in en dacht wél dat ze nog op dezelfde plaats lag, maar je, de foto gaf toch een ander beeld weer...
Met een droge broek halen we ons anker op en proberen we of we al over de ondiepte geraken. Alles gaat goed en we varen op motor richting brug. Eens de brug door zien we dolfijnen. Ze zijn met een vijftal en zwemmen een stukje achter ons. Een halfuurtje later zien we ze terug, aan onze zijkant. Één ervan blijft met z'n rugvin even boven de waterlijn hangen, zoals een haai ;-)
We arriveren gelijktijdig met Ikiro aan het strand voor Cangas, waar we ons anker droppen. De lucht is opgeklaard en het zonnetje komt even piepen. We zijn blij dat het weer eindelijk weer lijkt te beteren.
We varen met ons Dinghietje naar Ikiro voor apo-time en gaan daarna samen aan land. Er staat een heuse branding op het strand en worden behoorlijk nat. Dat wordt straks weer spannend om te vertrekken ;-)
Het is gezellig druk in het stadje van Cangas. We slenteren langs de boulevard en gaan een tijdje later opzoek voor een tapa-tje, en een droge plaats, want het is alweer gaan zeveren... Maar krijgen overal het deksel op de neus: pas vanaf 20u30. We hebben kou en honger en besluiten dan maar om de branding te trotseren en naar Zensation te varen voor een heerlijke warme kaasfondue! Eindelijk komt het er dan toch van, de uitgestelde kaasfondue van in Muxía. Met brood, tomaten, paprika's, witloof, sla en noten, dippen en smullen we van de kaasfondue. We wanen ons in Oostenrijk of Zwitserland en eindigen met een ijsje met plaatselijke créme-likeur erover ;-) we komen niks te kort!
