Dinsdag, 16 februari '16
De gele zeester ligt nog dicht bij ons anker en blijft er rustig liggen wanneer ons zwaar groot ijzeren houvast de zeebodem uit z'n grip laat. Er zijn nog andere schepen waar beweging op is en vertrekken.
De wind is variabel in kracht en richting. We hebben een vijfenvijftig mijl voor de boeg, 'peanuts' in vergelijking met onze oversteek van 2800NM in één stuk. Dat zullen eens even snel bezeilen. Niet dus!!! De luxe cruise is voorbij...neen, niet omdat de Cherrenstef de boot heeft verlaten, neen, we krijgen een stevig tripje. Alle windstanden passeren ons: voor de wind, ruime wind, halve wind, aan de wind. Windkracht van 3 tot 35 knopen, de motor moet ook even draaien en ons vooruit helpen. Alle luiken en ramen zijn weer toe en de stoppen zitten in de verluchtingsgaten. Water komt over de boeg en de spreadhood heen. Zelfs in de kuip krijgen we regelmatig een zoutwaterdouche over ons heen. Ook al is het water warm en zitten we in badkledij, is het toch telkens even gillen en happen naar lucht, hi, hi, hi,...;-)
Ja, dat is een héél intensief en minder comfortabel tochtje, dan de achtiendagen en half van de oversteek van de Atlantische Oceaan. En te weten dat we nu maar even van eiland naar eiland varen in de Caraïbische zee. Dachten dat varen op het Veerse Meer frustrerend was met de eilandjes en bomen die de wind steeds van 'allé kanté' laat waaien en beïnvloed. Wat is het hier? Acceleratie zone, valwinden, tunneleffect,...? Ja, zeilen is een sport!
Tussen alle zeilstanden en douches door, probeer ik me te wagen aan het tekenen en inkleuren van onze eerste zelfgemaakte gastenvlag (vlag van het land waar je bent en dat je uit beleefdheid onder de rechter zaling hangt). Ik heb lang getwijfeld of ik die van Dominica zou maken, ze is zeker niet de gemakkelijkste om mee te starten, met haar prachtige papegaai in het midden met sterren er rond. En aangezien we er enkel stoppen voor een overnachting en dus niet gaan inklaren of aan land gaan, is het dan wél nodig of moeten we de quarentaine vlag (gele vlag) hangen? Who knows? Ik ga de uitdaging aan en maak eerst een schets op papier, alvorens op een blanco vlag te beginnen. Af en toe moet ik mijn teken- en kleuractiviteit staken om te vluchten voor de waterspatten, de wind of de te schuine helling waar we onder varen. Toch slaag ik in mijn opdracht en al zeg ik het zelf, de eerste vlag is geslaagd! (Zie foto's)
Dominica oogt rijkelijk groen en we worden meteen verwelkomt door 'Bounty', een local die in zijn houten bootje komt toegevaren en ons even later, na het ankeren, uitstappen aanbied. Tja, dat zal voor binnen enkele maanden zijn, als we hier terug keren, morgenvroeg varen we door naar het volgende eiland, Guadeloupe.
Boven Dominica hangen donkere wolken en al snel wordt ons duidelijk waardoor het eiland zo groen is...regen, regen, regen en nog eens regen. De hele avond, nacht wisselen de buien elkaar af. Ramen moeten toe omdat de wind de regen binnen blaast. Pfff...het wordt alsmaar warmer en broeikaseffect in de boot stijgt met de minuut. Telkens als het over is, openen we alle ramen en luiken, om die dan enkele minuten later weer te moeten sluiten... Dit zou weer een ideaal moment zijn om het regen-opvang-zeil te gebruiken en de watertank aan te vullen, maar dit kan niet doordat ons Dinghietje op het dek ligt. Zensation krijgt alvast een rijkelijke zoetwaterspoeling en dat doet haar goed na al die liters zoutwater die vandaag over haar heen zijn gekomen ;-)
