Vrijdag, 22 april '16
Grijze wolken nemen de volledige lucht boven ons in en tussen de buien door dinghieën we naar de steiger. Het is plakkerig, zwoel warm. Ik stik in mijn drie-kwart broek en bloesje, dat ik speciaal heb aangetrokken om naar het douane kantoor te gaan, om uit te klaren. En net voor we het kantoor binnenstappen, trek ik nog een lange bloes over mijn shirt zonder mouwen. Deftige kleding en voorkomen wordt geëist bij de douane, dus daar proberen we rekening mee te houden, ook al stik ik met deze kleding op mijn plakkerig lijf! Vriendelijk en vlot worden onze documenten getekend en afgestempeld. Vanaf nu hebben we nog achtenveertig uur om St. Croix te verlaten.
De zon komt weer piepen en ik probeer zoveel mogelijk kledij weer te verwijderen. Op zulke momenten is vaak onze zwemkledij al te warm en snakken we naar water om in te springen.
Een Amerikaan wijst ons de weg naar de supermarkt en geeft ons gelijk een lift in zijn oldtimer sportwagen. Tijdens de terugwandeling zoeken we een droge schuilplek in een Vietnamees restaurant waar we meteen genieten van een lekkere, gezonde lunch en de laatste weerupdates online.
Aan de steiger zien we voor de eerste keer een hele school tarpons rondzwemmen van meer dan een meter, ze zwemmen onder ons Dinghietje. Waarom hebben we ze niet eerder gezien? De voorbije dagen lag het hier vol met zeegras, dat bovenop het water dreef en doordat de wind nu gedraaid is, is het gras verdwenen en zien we de vissen. Aan Zensation is het gras nog niet volledig verdwenen en telkens we het toilet doorspoelen, komt er een hele grasmat door ;-)
In de namiddag zijn we klaar om anker op te halen en verder naar het oosten te varen. Vliegende vissen zien we terug regelmatig springen. Gisterenavond vloog er nog bijna één in de dinghy toen we ermee naar ons huisje vaarden.
De vishengels worden weggeborgen, vissen is verboden in het Nationaal Park en de ranger rade ons aan om ze best weg te bergen.
Omdat de zon niet voldoende door de bewolking geraakt en het al laat wordt, varen we naar Tague Bay dat tegenover Buck Island ligt, dan kunnen we morgenvroeg nog naar het eiland. Om in de baai te geraken moeten we tussen een groot rif en het land varen. Het is best creepy, de diepte bedraagt slechts tussen de zes en drie meter en golven breken naast Zensation op het rif. Hier en daar is er een in- en/of uitgang. In de Pacific gaan we dit nog veel zien. Kleurverschillen zijn dan belangrijk om te herkennen en te zien, zodat je niet op koraal vaart.
Ik zit vooraan op de punt en als we in de baai een ankerplek zoeken valt mijn oog op iets voor ons. Is het een drijvende boomstam? Neen, het is een rots! Net op tijd kan ik the Captain laten bijsturen!!! Deze staat niet op kaart op de plotter! Oef, dat is geluk hebben en dan dachten we dat we veilig zaten nu we achter het rif waren!
Even bekomen en kijken naar de zeilwedstrijd van optimisten en enkel '420'-en die voor ons plaats vindt, van de zeilclub. In het clubhuis is echter weinig beweging en dus blijven we aan boord en sla ik reeds aan het koken. De spaghettisaus voor morgenavond, voor onze nachtelijke tocht is reeds klaar. Zo kunnen we morgen nog een hele dag snorkelen en rusten in Buck Island.
