Zaterdag, 23 april '16
De zon is weer van de partij en al snel varen we door een opening in het rif naar de overkant, naar Buck Island.
Telkens als we denken in blauw water te varen of te liggen, is het een beetje verder nog turquoiser en nog appelblauwzeegroener dan het vorige.
Het is een heel stuk dinghieën, vanaf de ankerplek naar het Barrier rif. Ons bootje is te groot en steekt de diep om tot daar te varen en dus laten we onze dame achter voor een prachtig wit zandstrand, dat ondertussen is ingepalmd door excursieboten, hun passagiers, opplooibare tenten en koelboxen.
Aan het rif ligt ook een onderwater weg om die door borden met opschrift dat weer het één en ander beschrijft over het koraal en vissen. Dit zagen we eerder al eens in St. John. Wat we onder water te zien krijgen is immens! Naast, achter en voor ons bevinden zich koraalmuren van de bodem tot aan het wateroppervlak. En achter die muren zien we mega grote soorten koraal en vissen. Plots zwemmen we oog in oog met een baracuda van meer dan een meter groot, even verder nog één en nog één en plots een hele school van wél tien barracuda's. Ze kijken ons aan met de ogen die ons willen vertellen: 'durf niet dichter te komen!' Hun scherpe tanden komen piepen uit hun scherpe bek...argh...!!!
Enkele inktvisjes komen vrolijk voorbij zweven en de grootste kleurrijkste papegaaivissen lachen hun witte rechte blok tanden bloot en knabbelen ermee van het mooie koraal.
Door de stroming is het een hele opgave om terug te zwemmen naar ons Dinghietje. Wauw, dit was de prachtigste, wonderbaarlijkste snorkeltrip tot nu toe. Het koraal hier bestaat uit een sprookjesachtig villa's & kastelenpark! Blij dat we de permit hebben gekregen en de dit hebben mogen ontdekken en beleven!
Even een rustpauze inlassen en lunchen. Parkrangers varen langs en zwaaien, alsook de Politie komt ook een kijkje nemen en vaart rond de aanwezige boten.
Voor een tweede snorkelronde stappen we weer de dinghy in en zoeken een plekje uit aan het rif voor het strand.
Een pijlstaartrog komt rustig langs flapperen en heel wat vissen zijn aanwezig, maar het water is hier wazeriger door het zand en de golven die over het ondiepe koraal klotsen.
Een waterschildpad heeft een plekje gevonden onder onze dame en komt ons enkele malen groeten.
Tijd om onze dame en onszelf vaarklaar te maken. Dinghy aftuigen, maar het slot van de motor steekt daar een stukje voor: het is niet los te krijgen...vastgeroest. Dat is dan speciaal voor buitenboordmotoren! Dan de dinghy anders vastmaken op het dek. Log losmaken en we zijn er klaar voor.
Tijd om Amerika en haar Maagdeneilanden te verlaten.
