Zaterdag, 3 september '16
Deze ochtend zijn we vroeger weg. Onderweg komen we langs de zoutmeren en zien we flamingo's. Eindelijk worden de slanke roze sierlijke vogels vastgelegd met de camera. De stokstijve langzame bewegingen die ze met hun lange stelten maken zijn grappig om te aanschouwen. Hun roze kleur steekt af, echt prachtige beestjes!
KoKoMa ligt iets verder op. De tinten blauw zijn weer oogverblindend en verbazen onze vrienden...met open mond en grote ogen aanschouwen ze de verschillende tinten van blauw, turquiose tot appelblauwzeegroen. Hier kunnen we het beroemde 'boekskes-fotoke' zelf nemen van de steiger en het water. Het is echt zoals we het hebben gezien in de boekskes en op internet. Hoe bestaat het!
Een strand met beachbar, loopsteiger, strandstoelen, paraplu's en schaduwdoeken en helder water vol met vissen en koraal. De snorkels worden weer uitgebreid getest en het gaat onze vrienden steeds beter af met de maskers op de snoet en ze genieten volop van al het moois.
Een murene kronkelt over de bodem en verstopt zich weer tussen het koraal.
De tijd vliegt en we rijden naar Willemstad om uit te klaren. Op weg naar het douanekantoor, in het stadsgedeelte van Punda, bezoeken we de markt en de eethal, waar lokale gerechten worden bereid en kunnen genuttigd worden aan rijen picknicktafels, elk met een ander motief van tafelkleed per eetstand. Het moment om kennis te maken en te proeven van andere ingrediënten. We willen ons wél wagen aan een proevertje. Op de menu lezen we cactussoep, maar die is op, dan maar vissoep, ook op... het wordt uiteindelijk pompoenpannekoek. Lekker, vooral kaneel was de hoofdsmaak.
Langs de floating market, kramen met groenten en fruit, die dagelijks door Venezolanen met bootjes naar hier komen, berieken we het douanekantoor op de hoek van de straat.
Daarna wandelen we over de 'Koningin Emma-pontonbrug' die een drijvende brug is die gedragen wordt op bootjes. Ze wordt ook wél de 'Swinging Lady' genoemd, doordat ze aan één kant van de wal loskomt en in zijn geheel opendraait. Dertig keer per dag gaat ze open en kunnen de voetgangers gebruik maken van de gratis veerdienst (de ponchi). De Amerikaanse consul Burlington Smith kwam met het idee voor deze drijvende brug, om de twee stadsdelen met elkaar te verbinden en in 1888 was de 168m lange brug voltooid. Aanvankelijk werd er tol geheven: 4cent voor mensen met schoenen, twee cent voor mensen met sandalen en gratis voor wie blootvoets was. Gevolg was dat de armen mensen zich niet wilden laten kennen en schoenen leenden, terwijl de rijken uit zuinigheid met hun schoenen in de hand de brug betraden!
Nou gek, hé. We houden ons schoeisel aan en betreden gratis en voor niks dit historisch drijvend geheel en zo komen wij aan de andere kant van de stad, Otrabanda. We lopen langs de kade de 55m hoge Julianabrug onderdoor en na enige tijd bereiken we immigratie en worden de paspoorten voorzien van de nodige stempels.
Toen we maandag voor de eerste keer door de stad reden en we alle uitleg kregen van onze gidsen Dominique en Ton, leek het allemaal Chinees en véél te véél info op dat moment, maar nu begint het reeds een plek te krijgen en kunnen we onze weg vinden. Maar de seconden, minuten en uren vliegen voorbij. Het verder ontdekken van de deze levendige grote stad en de twee stadsgedeelten met de vele historische gebouwen, musea, winkels en talrijke terrasjes, zal nog even op zich moeten laten wachten. Weer de brug over wandelen en nog even een stop maken bij de 'DUSHI CURACAO'-letters voor een fotoshoot en wat drinken op het Wilhelminaplein, alvorens we de auto wegbrengen. Nadat we maandag hier elk een gerecht gekozen hebben met de namen van het Nederlands Koningshuis, gaan we nu voor de Nederlandse borrelhapjes, nml. een portie bitterballen en mini-frikandellen/curryworsten. Dat smaakt ;-)
Met een volle tank leveren we de wagen in en Herman, van het autoverhuurbedrijf, brengt ons weer tot bij ons Dinghietje en even later zitten we na een zwemmetje op ons privéterras te aperitieven.
Net voor bedtijd komen de buren nog degustieven en krijgt de avond nog een verlengstuk ;-)
