Woensdag, 11 juni '14
Falmouth - Scilly's:Tresco(EN)
De wind brengt ons naar de juiste richting, maar er is niet veel...en na een aantal uren geeft hij het zelfs op... dus motor aan en verder varen op motor, willen we ons doel bereiken. In de namiddag komen de Scilly's in't zicht en tellen we de mijlen af... tot we via VHF onze scheepnaam horen oproepen, door Falmouth Coast Guard. Ze vragen ons of we een rode vuurpijl hebben gezien in de buurt en of er schepen in onze omgeving varen. Ze hebben het signalement van een sportvliegtuigje gekregen, die de vuurpijl heeft zien afsteken van een zeilboot met een donkere romp. We nemen de verrekijker en speuren de horizon af. Links van ons vaart een zeilschip, witte romp en rechts één met een donkere romp en ja... enkele minuten later zien we een rode vuurpijl. We geven dit door aan de Coast Guard en ze vragen ons of we er naar toe willen/kunnen varen om polshoogte te nemen en assistentie te verlenen.
Ik draai het grootzeil toe en zet de motor een versnelling hoger en verleg onze koers richting de zeilboot in nood. Ondertussen horen we via VHF dat de MAYDAY wordt uitgezonden naar alle schepen. Wanneer we het schip naderen, zien we een persoon het grootzeil neerhalen en de naam van het schip:"Black Pearl". Wanneer we haar bereiken, verteld de schipper ons dat hij motorpech heeft (kom je véél tegen in Engeland, véél oude boten en niet goed onderhouden...) heeft. Hij kan de VHF horen, maar niet meer zenden en doordat er bijna géén wind is en de stroom hem naar Ierland en richting traffic lain duwt, heeft hij een noodbaken aangestoken. Het is een ijzeren schip en weegt waarschijnlijk drie keer zoveel als ons schip, dus slepen, is niet zo'n goed idee. We geven alle info door aan de Coast Guard en ze vragen ons om bij het schip te blijven tot de rescue-boot van Saint Mary's_Scilly's er is. We draaien rondjes rond de Black Pearl en krijgen "many thank you's" van de schipper.
Hoe zou je zelf zijn, in zo'n situatie? Wij zouden ook dankbaar zijn, dat iemand het noodsignaal oppikt, naar je toekomt en bij je blijft en communiceert met de Coast Guard.
Dertig minuten later is de rescue-boot er en ze gooien een sleepje naar de Black Pearl. We krijgen te horen dat alles onder controle is, worden bedankt voor onze assistentie en mogen onze tocht verder zetten.
We zetten weer koers richting de Scilly's en achter ons volgt de rescue-boot met achter haar een sleep met de Black Pearl. Net voor de eilanden zie ik een vin... zou het... is het ... en daar komt ie dan... een mooie sprong uit het water en in volle vaart zwemt hij verder: een dolfijn! Een grote deze keer. Een tuimelaar? We varen op motor en hij zwemt de andere kant uit... jammer. Maar, toch fantatisch! Een mooiere "dank je wel" voor de reddingsoperatie te begeleiden en een hartelijker "welcome" to the Isle of Scilly, hadden we niet kunnen wensen.
En dan... rotsen, eilanden, ze komen dichter bij. Het water wordt rustiger en blauwer... WAUW... hoe mooi. Paradijs en niet zo ver an huis... we zijn nog in Engeland.
Op de AIS kunnen we zien waar ons zusje, de Serah ligt en kiezen ook voor die baai in Tresco, om ons anker te droppen. De bemanning van Serah staat ons al van ver toe te wuiven. Iets later komen ze met hun dinghy toe en geven ons een applaus en complimenten voor onze reddingsaktie... Ze nodigen ons uit in de Pub "New Inn"(met goede WIFI), op het eiland en geven onds de wegbeschrijving.
We halen de dinghy van het voorden en laten haar te water. De buitenboord motor gaat erop en Geert maakt een testvaart. Opfissen, omkleden, opgeladen IPhone&IPad mee en we varen naar de kant in onze dinghy. Oeps... "Wet-Landing". Natte voeten:daar hadden we niet opgerekend of over nagedacht. Brrr... het mooie heldere water is kkkkkkkk...kou! We moeten de dinghy een stuk het strand opdragen, want er is hier veel en groot getij, anders vinden we haar straks ergens dopperend op het water en dan wordt het zwemmen!
We zoeken de weg naar the Pub, New Inn en komen de bemanning van Serah op hun terugweg tegen... we bleven wat lang weg. Ze geven ons nog info over de bezienswaardigheden van het eiland Tresco en een tegoed voor "a bitter pint".
We komen aan in de baai tussen de eilanden Bryaer & Tresco, waar de pub ligt. Nou, nou, wat een mooie postcard-views hebben we tijdens onze wandeling al gezien hier en we vertoeven hier nog maar net, dat beloofd! Ik wil hier niet meer weg!
De pub heeft een gezellig terras en goede WIFI. Het is nog heerlijk in de zon en facetimen gaat goed. We eten een hapje en profiteren nog van het mooie weer en wat internetten. Voor zonsondergang keren we terug naar onze baai en er springen kleine, doorzichtige wezentjes aan onze voeten. Wat zij het? Zandvlooien? Creepy...
Onze Zensation ligt nog op dezelfde plaats en we zien ons nieuw Rocna-anker goed liggen in het heldere water. Ze is er al eens helemaal omheen gedraaid en... we blijven goed vastliggen. Gerust, tevreden en VERY HAPPY gaan we onder zeil in dit PARADIJS. Sweet dreams.
