Het is alweer grijs en het miezert...we hebben nu al bijna twee weken om de dag een beetje minder goed weer. Er hangt hier ook dagelijks mist boven het gebergte in de Ría's.
We halen het anker op en via VHF met Ikiro wordt er een wedstrijdje gestart ;-)
The Captain wordt al zenuwachtig en begint hevig de zeilen te trimmen. Even is er een beetje wind, dan vallen we in een windstilte, dan weer wat wind... Het zeil over stuurboord, neen terug over bakboord... Boven is de wind anders dan die we in de zeilen krijgen. We dobberen naast Ikiro en zij hebben de zeilen over bakboord, wij over stuurboord, zij krijgen een windvlaag en wij liggen stil! Spannend en the Captain voelt zich helemaal in z'n sas ;-)
Dan komt er meer wind en we zeilen weer aan een mooie snelheid. Maar Ikiro is net voor ons als eerste in de baai van Puerto del Son. Er liggen hier veel rotsen en staat een stevig windje. We overleggen en besluiten dat dit geen beschutte, rustige ankerplek is en varen een baai terug, daar zag het er rustiger uit. Opnieuw worden zeilen gezet en nu zijn wij net voor Ikiro in de baai. Het oogt hier mooi en rustig en droppen onze ankers voor het strand. Maar het regent nog steeds en hopen dat straks het zonnetje komt en we nog even aan land kunnen.
Het lijkt wél een dagje in Nederland of België en als troost voor dit grijs miezerig dagje, krijgt the Captain zijn lang gevraagde en favoriete gerecht: 'fritjes met stoofvlees'! De diepvriesfrietjes gaan de oven in en de bokaal stoofvlees met trappistenbier wordt onder de vloer uit de bilge gevist. Met wat sla en tomaten smullen we met smaak van ons 'comfort-diner' en terwijl zien we zon door de ramen schijnen! Het is eindelijk droog en we varen met zen vier naar de kant. Daar staat een prachtige villa op een schiereilandje, dat met een bruggetje verbonden is met het land. Er staan mensen te vissen en we vragen of het privé-gebied is, of we aan de trappen de dinghy mogen vastmaken. Rondom de villa kan en mag iedereen komen, maar het is een super smal pad rond het huis om aan het bruggetje te komen. De vriendelijke Spanjaarden zijn met hun familie hier hun kinderen aan het leren vissen. Ze vertellen ons in vloeiend Engels hoe we naar het dorp moeten wandelen en dat er twee café's/bars/restaurants zijn en één winkeltje bij mensen thuis. We komen mooie villa's en vakantiewoningen tegen en al snel komen we aan de grote weg, waar de bars en het huisje met winkel is. We gaan er binnen en het is gewoon in de mensen hun living, waar ze schappen en togen staan hebben. Voor het huis is een moestuin met tomaten, sla, prei, pompoenen, en nog andere groenten, en fruitbomen en wijnranken. De man komt met trots alles aanwijzen en toont ons een gigantische pompoen. De druiven zijn voor druivensap en wijn. We hebben gelezen over de wijnranken in de Ría's, maar we hadden er nog geen gezien. De plaatselijke wijnen hadden we al wél geproefd en goedgekeurd ;-)
Op het terras van de bar worden we verwend met olijven, chips en tortilla! Normaal geven ze je één tapa per consumptie. Het is hier een prachtig vakantieoord voor de Spanjaarden en zijn blij dat we dit ook hebben ontdekt!
