Woensdag, 6 april '16
Mekkerende geitjes, kraaiende hanen en kakelende kippen laten zich al vroeg horen. We horen en zien ze op elk eiland en ook kleine kuikens trippelen in de buurt van moeder kip...we zien ze sinds onze aankomst hier op de BVI's...schattig en toch een beetje thuis gevoel. Daar hebben mijn ouders kippen en met Pasen waren er vaak kleine kuikens(meestal gekocht).
Het is een rustige, stille baai, weinig of geen charterboten en dus ook meestal maar twee personen aan boord. De charterschepen zijn vaak volgestouwd om de kosten te drukken en brengen ook meer lawaai en drukte mee!
Een drukke voormiddag met heel wat klussen en werkjes op onze lijst. Geert duikt onder de boot m.b.v. een duikfles en lange slang met mondstuk, maakt hij de schroef en schroefas weer pokkenvrij. Ja, die schelpjes zijn een pest en groeien steeds meer en meer aan Zensation. Met een schuurspons krijgt hij ze niet verwijderd, dus gaat hij ze met een beitel te lijf! Zo, dat scheelt alweer een knoop in snelheid ;-)
Spinakker wordt ook weer in de slurf(trechtervormige hoes die over de SPI zit, waarmee we hem makkelijk kunnen optrekken, openen en weer dicht kunnen trekken en neerhalen) gestopt. Enz... Alles wordt klaargemaakt voor ons vertrek naar de U.S. Virgin Islands, Hullu Poro verlaat reeds de baai, wanneer wij onze handen nog uit de mouwen steken.
Van al het werken in de tropische temperaturen is een zwemmetje een welgekomen verkoeling. Daarna wordt de dinghy aan dek gehesen en wat komt er onderuit gezwommen...een zandhaai! Brrr...daarnet zat ik nog in het water... En hij ook!!!
Klaar zijn we. Zeilen op naar Tortola, naar hoofdstad van de BVI's: Road Town. The Captain gooit zijn vislijntje uit, en zoef...als een weervind komt de zandhaai van onder de boot naar het lokaas gestoven! Maar bijt er niet in... Heeft hij nu een lift met onze dame genomen...wat hebben die haaien toch! Waarom blijven ze bij ons?!
Onderweg halen we onze vrienden in en even later liggen we naast de cruiseschepen in de stad. De prachtige Disney cruiseboot ligt er ook!
Eerst brengen we een bezoek aan een grote supermarkt voor nog wat verse proviand. We treffen goed gevulde rekken, maar geen prijskaartjes...vervelend, maar gelukkig hangt er in bijna elke gang wel een barcodescanner. Zo lopen we heel wat op en af de gang door met een product of meerdere, om te scannen. Dat is een goede oefening, de stappenteller zou zijn werk hebben ;-)
Prijzen blijven ons doen slikken en schrikken, maar toch is het nog steeds goedkoper dan ergens iets te gaan drinken of eten.
Met de dinghy leveren we de proviand af aan boord en varen nog even naar de haven, om door de stad te slenteren. Waar is het Caraïbisch gevoel en de sfeer hier? Mooie, grote gebouwen, maar we hebben hier niks verloren...
Daar gaan we dan...Tijd voor een knuffelmoment met Lia & Remco. Hier scheiden onze wegen, of liggen straks onze dames weer naast elkaar in de USVI's of Puerto Rico of was dit voor hen de laatste keer en ziet de crew elkaar weer ergens in België of Nederland? We zeggen: 'tot ziens en tot gauw', dat geeft een fijner gevoel. Al zwaaiend verdwijnen we uit elkaars zicht :-(
Ons privé-eiland Little Tatcher Island, dat tegenover Soper's Hole, Tortola ligt, is al sinds twee weken een aantrekkingsplaats van the Captian. Nu is het weer gunstig en het moment daar dat we onze dame placeren voor het mooie witte strandje met palmbomen en enkele prachtige bungalows met hangmatten... Zensation ligt hier helemaal alleen in alle rust en in het geluid van de zachte branding.
Sinds lang liggen we ergens alleen, het geeft ons een vrij gevoel, maar voelt toch raar. Hoe lang is dat geleden? Andere boten om ons heen geven toch een beetje een veiligheidsgevoel...
Voor het eerst sluiten we de deur en de grote luiken...leggen oude tablet, gsms en gevulde geldbeugels met oude kredietkaarten in handbereik...je weet maar nooit, ook al hebben we nog niet van overvallen hier gehoord.
