Vrijdag, 27 mei '16
Weer vroeg op en klaar om eventueel mee te kunnen gaan op eilandtour. Iets over acht uur stappen we op Alexis zijn boot en stappen we even later met zijn zeven in zijn taxi-busje. Hopelijk is Albert niet boos... Dat is geen probleem, volgens Alexis: de cruisers kiezen zelf aan wie en wat ze hun geld uitgeven. Ja zeker!!!
Dominica wordt 'het natuureiland van het Caribisch gebied' genoemd. Vele toeristen laten dit prachtige groene eiland echter vaak links liggen, is het door het gebrek aan kilometers lange zandstranden? Al zijn er mooie baaien en zwart/grijze en lichtere stranden. De naam is te danken aan Columbus die het eiland op een zondag (Dominica= Spaanse kerktaal voor 'zondag'). Hij zette echter geen voet aan wal omdat er geen goede havenplaats werd gevonden. Het is een ovaal vulkanisch eiland met een oppervlakte van 751km2,
47km lang en 26km breed. Negen actieve vulkanen tekenen het landschap met wandelpaden, watervallen, warmwatermeren, tropische regenwouden, fruit-/bomen, een grote diversiteit aan gewassen en tropische vogels, enz... In feite is het eiland één groot park met aparte bezienswaardigheden en is het de woonplaats van de belangrijkste vogel van Dominica: 'de Sisserou-papegaai'. Deze amazonepapegaai heeft zich hoog in de bergen teruggetrokken en zijn zelden te spotten. De landvlag heeft dan ook deze Papegaai centraal. Alexis brengt ons vanuit Portsmouth naar de oostkust. Het regent bijna dagelijks op het eiland en de westkant is net iets droger dan de oostkant. Onderweg horen we verhalen over het eiland en brengen we een bezoek aan een verlaten rumdistileerfabriek. Slecht één van de vele die we tegenkomen is nog actief.
Hij laat ons zien hoe je met een steen een kokosnoot kraakt en we genieten van het verse kokosnotenwater en de kokos. Wauw! Dus je hebt hier geen manchet voor nodig ;-) en je vindt genoeg kokosnoten op de grond, alleen even shaken en horen en voelen of ie goed is.
De huizen zijn allemaal omgeven door planten en fruitbomen. Het is mango-tijd en overal zien we honderden mango's aan één van de duizenden mangobomen hangen. Je mag ze gewoon plukken of oprapen, ze hebben er te veel. Nou, hadden we dat gisteren geweten...Antonio heeft ze ook maar opgeraapt!
We stoppen bij een cacao-plantage 'Pointe Baptiste Estate Chocolate' en zien hoe de cacaobonen gewassen, gedroogt, geroosterd, gemalen worden en uiteindelijk het eindproduct chocolade geven. Er wordt geproefd van de 80% pure chocolade met verschillende smaken en gekocht natuurlijk. Nou geef mij maar de 'witte met de noot' van Leonidas ;-)
Langs de weg staan overal kraampjes waar de locals hun fruit en groenten aanbieden. 'Breadfruit' (=broodvrucht) is een grote ronde vrucht die geroosterd wordt met schil of gekookt wordt zonder schil en smaakt naar aardappelen. Lekker (ook al lust ik niet zo graag gekookte aardappelen). Deze vrucht hebben we al veel gezien op de Caraïben, maar nog niet zo geproefd.
Kalinagro is een plaats waar de afstammelingen van de oorspronkelijke bewoners, nml.: Caribindianen wonen. Ze maken prachtige dingen met natuurlijke materialen van het eiland. Palmbladeren, koskosnoot en -vezels, grassen, kalabas, enz...worden omgetoverd tot bloempotten met gezichten, vogelvoederbakjes, manden, juwelen, figuren, enz... Zelfs met autobanden maken ze een mooie bloembakconstructie en beschilderen deze met vrolijke kleuren en tekeningen.
Casava brood proeven we uit een kraampje langs de weg. Het lijkt op een dikke pannenkoek en is gemaakt van de casavawortel, kokosnoot en -melk.
In Castle Bruce maken we een lunchstop. Even kracht op doen en dan gaat de tocht richting het regenwoud. De regen vergezeld ons...hoe kan het ook anders als je het regenwoud instapt. Het is dichtbegroeid met tropische bomen, struiken, kruiden, bloemen, enz... Prachtige bloemen die je bij ons enkel in een bloemenzaak vindt, groeien hier bij de vleet. Kaneel, citroengras, nootmuskaat, laurierbladeren en nog andere specerijen voelen en ruiken we en nemen we mee. Water horen we het stromen van de rivier onder ons en dan plots ontluikt zich tussen al het groen een waterval. Ook al zijn we reeds nat van de regen, springen we toch in het heldere frisse water van de 'Emerald' waterval en gaan onder de krachtige waterstralen staan...heerlijk!
Enkele vogels zien en horen we, ook hier is de kolibrie een veel voorkomende vogelsoort, maar de papegaaien zien we hier niet, net zo min als de slangen...ook gisteren misten we ze in de Indian River. Alhoewel missen...ze zijn dan wél niet giftig, maar een wurgende Boa van enkele meters komen we liever niet tegen!
De delicatesse van het land is met uitsterven bedreigd en wordt nu beschermd, omdat de 'Mountain Chicken' sinds enkele jaren te maken heeft met schimmelinfecties. Jammer want dat gerecht hadden we wél eens willen proeven, ook al gaat het om een 'reuzenkikker'!
Overal zien we de schrijnende realiteit van wat de tropische storm Erika in augustus 2015 van schade heeft aangericht. Kapotte bruggen, wegen, huizen, wagens,... Door de hevige en grote hoeveelheid regen die in korte tijd op het eiland viel, zijn vele rivieren buiten hun oevers getreden en hebben water en modderstromen bruggen, wegen, voertuigen, huizen en mensen meegesleurd! Er staan heel wat woonsten te koop en vele mensen willen er niet meer wonen en zijn bang...angst dat het weer gebeurd...
Bij een beachbar aan de westelijke kust stoppen we voor het proeven van een plaatselijke rum.
De trip brengt ons terug richting Portsmouth en voorbij de bekende en hoog aangeschreven Medische universiteit. We zien de studenten, dokters in spé, sporten. Ze brengen leven in de stad en doen maandelijks een gratis check-up voor wie wil van bloeddruk, hartslag, bloedsuiker,... wat een goed iets is voor de bevolking. Drugs is hier een bedreiging voor velen: wiet is een dagelijkse slechte gewoonte.
Na enkele uren samen met zijn zeven op te trekken, komen we er achter dat Jo & Greg van SY Serenade onze crew bij aankomst in St. Maarten (voor de Heinekenregatta, 3 maanden geleden) ontmoet hebben aan de luchthaven in een bar en dat ze ons de dag later in de lagoon hebben gered met hun dinghy toen we vast gevaren waren... Hoe klein is dit wereldje?!
Net voor zonsondergang vaart Alexis ons, beladen met allerlei lekkers uit de natuur en supermarkt (nml.: RUM), weer naar huis.
Het was een prachtige dag en een uitstekende tour. We hebben genoten van het eiland en al wat het te bieden heeft...het is zoveel!
Albert komt ook nog langsgevaren, hij was ons komen zoeken vandaag...bij een biertje praten we nog meer over zijn mooi land en al het lekkers dat hier groeit en op de grond ligt te rotten. Jammer, ook al wordt er wel een deel geëxporteerd naar de buureilanden, nog hebben ze een grote overschot. Van al die heerlijke vruchten: bananen, kokosnoten, mango's, papaja's, stervruchten, ananas enz...zouden heerlijke sappen gefabriceerd kunnen worden. Wie voelt zich geroepen om hier een fabriek te openen, dan hoeven de locals geen dure brikken sap van andere landen in de supermarkt te kopen. This could be a 'Big bisinuss' ;-)
Na enkele biertjes en hapjes krijgen we Albert bijna niet weg... Hij is eenzaam en geniet van ons gezelschap. Tussen enkele regenbuien door vaart hij dan toch de nacht in...
