Nachttocht naar Cascais(PT)
Dinsdag, 25 augustus '15
The Captain 's nachtwacht verloopt goed. Hij komt slechts twee visboeikes tegen(moeilijk te zien in het donker). Er staat een prachtige sterrenhemel en de maan zorgt ook voor extra licht. Om twee uur roept hij me:'Dolfijnen!'
Ik ben na uren eindelijk net in slaap gedommeld...maar ga toch de kuip in en Wauw! Er schieten neon kleuren door het water... Door een soort alg krijg je deze kleuren in het water en dit geeft een speciaal effect aan de golven, vissen en nu ook aan de dolfijnen. Zo kan je ze goed zien. Fantastisch. Ze zijn met veel en schieten en springen naast Zensation.
Ik kruip nog even terug, maar kan toch niet meer slapen en we wisselen van wacht. De maan is ondertussen verdwenen, maar de sterrenhemel is nog steeds rijkelijk aanwezig. En plots verschijnt er een vis boei naast Zensation... Oef die hebben we niet geraakt. Ik zie vele lichtjes in de verte en Ikiro iets voor ons. Opeens komen lichten dichterbij, terwijl die op AIS niet te zien zijn. Dan komt bij de witte lichten plots een rood licht(bakboord) bij en daarna nog een groen(stuurboord). Komt die nu op ons af, of gaat hij achter ons door. Geef ik gas bij of niet? Het is een beetje inschatten en ik ben blij en gerust dat die eindelijk dichter komt en achter ons doorvaart. Het wordt nog drukker van lichtjes, maar niet op AIS. Stoute vissers! Ze zetten speciaal hun AIS af, zodat hun collega's/concurenten niet zien waar ze hun vangst halen. Maar voor ons zijn ze een gevaar, zeker in het donker. Ik probeer de radar bij te zetten, dan zie ik ze misschien zo, maar krijg het niet klaar op de plotter en maak the Captain wakker. Hij schrikt dat hij plots zo druk is en blijft een uurtje mee wacht lopen, tot het weer donkerder wordt en géén ongededecteerde lichten meer te zien zijn. Ik geniet van de lichtflitsen van de golven en vissen in neon en de sterren. Een tijdje later heb ik de indruk dat er een fel licht op onze achterspiegel wordt gericht...het is de zon die wakker wordt. Aan de horizon verschijnt een prachtige roze, oranje, gele gloed. Opeens wordt het zicht helderder en de sterren verdwijnen langzaam. De lucht is helder, maar het duurt nog een uur alvorens ik de zon achter de kustlijn zie opkomen.
Iets na zeven wordt mijn Lovertje wakker en maakt hij zich klaar om de wacht weer over te nemen. Ik heb het kou en ben moe. Ik kruip in mijn fleeceslaapzak en kruip zo onder de dons en val meteen in slaap.
Als ik twee uur later wakker wordt, heeft the Captain een fantastische wacht erop zitten: drie keer heeft hij onze vrienden op bezoek gekregen! Nou, spijtig dat ik de dolfijnen niet gezien heb, maar ik heb er wél van gedroomd ;-)
Tijd voor het ontbijt. Het is reeds warm buiten en stilaan komt er wat wind. Onze lagen gaan één voor één weer uit. We zetten SPI en zijn blij dat na 16uur eindelijk de motor uit gaat! Het wordt hier en daar drukker van visboeien en we kijken hier goed voor uit.
We kunnen zeilen tot een stukje voor Cascais. De wind valt plots weg, om een halfuurtje later tot 28 knopen terug te komen en we kunnen zeilen tot aan de ankerplek in de baai van Cascais, waar het volligt met visboeien, het lijkt weer een mijnenveld!
Ikiro ligt er al . En na het droppen van het anker en een verfrissende douche is het tijd om onze tocht-ervaringen met elkaar te delen. Op de achtergrond kunnen we meegenieten van een optreden aan land. Het lijkt hier mooi en morgen gaan we op verkenning. Want nu zijn alle vier moe en zoeken al snel onze kooien op en vallen al snel met de muziek op de achtergrond ineen diepe slaap.
