Woensdag, 8 - vrijdag, 10 februari '17
Na een paar uurtjes varen komen we toe aan vele riffen waar we onze weg tussendoor moeten zoeken naar de ankerplaats voor 'Mamitupu'. In de pilot staat dat we moeten gebruik maken van 'eyeball navigation'. Nou, de wolken en de zon zijn ons niet gunstig gezind en dus geen zon die we in de rug hebben en de kleurenschakeringen en ondieptes in het water duidelijk zichtbaar maken. Gelukkig zijn de kaarten van Eric Bauhaus op Open CPN vrij nauwkeurig en zo vinden we veilig een plekje.
Ook hier liggen de twee Amerikaanse boten, die gisteren reeds bij Isla Pinos vertrokken waren. Tijd om verder kennis te maken...
Op dit gezellige traditionele eiland met 1 500 inwoners worden we rondgeleid de Kuna, Pablo Núñez Perez. Hij spreekt Engels, omdat hij er enkele jaren gewoond en gewerkt heeft en getrouwd is met een Engelse dame, dit is héél uitzonderlijk in de Kuna gemeenschap, aangezien ze hun land niet mogen verlaten, laat staan met een niet-Kuna mogen huwen!
Hij maakt ook kokosnootolie met een press, heeft een aantal kabanas (kamers) die hij verhuurd en een restaurant.
De mensen en kinderen zijn allen nieuwsgierig en weer heel handtastelijk t.o.v. de mooie blonde kopjes van onze vrienden. Al snel versmelten ze zich met de vele kinderen en spelen samen voetbal.
Prachtige mola's worden weer door vele vrouwen aangeprezen. Ze zijn mooi, maar wat moet ik ermee? Het is niet mijn kledingstijl en voor kastvulling hebben we geen plaats.
Aan boord maak ik een gerecht voor ons achten en de vier kinderen smullen van de sailfish en vragen steeds om meer. Leuk zo'n goed etende kinderen. En toch is er nog vis over... Die maakt Pablo de volgende dag met plezier klaar voor de 12-talige aanwezige cruisersbende(4 boten) en zijn Franse hotelgaste. Zelf houdt hij nog een beetje achter de hand voor zijn familie... maar de vis is eindelijk op! We moeten wél zoals iedereen de volle pot betalen, terwijl wij voor het hoofdingrediënt gezorgd hebben en deze gratis geschonken hebben 😏
Ik heb een 'day off' en voel me de hele dag niet lekker en na het etentje verlaat ik het leuke gezelschap en kruip vroeg in ons bedje.
Ook voor the Captain was het een mindere dag, aangezien zijn drone, na een vlucht van nog géén minuut eindigt op de bodem... Hij wil nog enkele onderdelen redden, maar in de slechts acht meter diepte is het niet helder en ziet ie geen hand voor zijn ogen 😱 Dus géén luchtfoto's van Zensation in Paradise 😥
