Donderdag, 22 - vrijdag, 23 februari ‘18 (UTC -9u = -10u tijdsverschil met BE(=UTC
+1u)!)
3 mijl van de Robinson baai, ligt het westelijke punt van
het buitenrif ‘Tokorua’. Deze plek stond op het verlanglijstje van the Captain.
Met de uitstekende weersvoorspellingen & - omstandigheden, nml.: geen wind
of deining of windgolven, is het het uitgelezen moment om deze onbeschutte
ankerplaats te gaan bekijken. Het water in de lagoon is plat, het lijkt wel een
zwembad waarin onze dame zich vol bewondering in spiegelt.
Het is nog vroeg als we er naartoe varen. Op ‘Navionics’ is
alles in kaart gebracht en met een te volgen track op ‘Open CPN’ hoeven we niet
te wachten op de zon die loodrecht boven ons staat.
Het is pas enige tijd, nadat we ons anker hebben ingegraven
in een zandplek, dat we niet ver van ons een lichtere plek ontdekken, waarop we
enkel golfjes zien breken. Is het een zandbank? Daar zijn we vanmorgen niet ver
naast gepasseerd... even van dichterbij gaan kijken met ons ‘Sensation’-tje.
Hey, dat is helemaal geen zandbank maar een heus koraalrif! Deze staat noch op
Navionics, noch op Open CPN! Nou, stel je voor dat je daar op vaart! Dat we die
niet gezien hebben vanmorgen... Nou, van geluk gesproken... Het blijft dus
uitkijken geblazen met al de koraalriffen en de -patatten!!!
Om ons heen is het een helder aquarium vol nieuwsgierige
vissen, zwart- & wittepuntrifhaaien. Wanneer we het water induikelen zijn
de twee laatsten verdwenen. Het pas ontdekte koraalrif wordt ook onder water
bekeken. Met ‘Sensation’ aan haar lijn achter ons aan, snorkelen we het rif
rond.
Het donderende geluid van brekende golven is het ideale
‘zen’-geluid waarmee we in slaap vallen. Hier liggen we dan... aan het rif, in
spiegelend plat water.
