Dag 1: Woensdag, 16 oktober ‘18, 13u45 - donderdag, 17
oktober ‘18, 13u45
(UTC +13u = +11u tijdsverschil met BE(=UTC +2u)!)
Resultaten na 24u:
Afgelegde afstand: 182NM (over de grond)
Gemiddelde snelheid: 7,7kn
Gemiddelde knopen wind: 23kn
Afstand tot bestemming: 918NM
Positie: 21°49’98S 176°39’55W
Positie: 21°49’98S 176°39’55W
Wanneer je dit leest, zijn we vertrokken voor de oversteek
naar Nieuw Zeeland, een trip van min. 1100NM, die we denken af te leggen in 7 à
9dagen.
Langs de vele eilanden & atollen zeilen we weg. We hopen
de Ha’apai groep en het laatste rif voor het donker uit te varen. De kotterfok
staat en het grootzeil is gereefd.
Golven beuken langszij op onze dame in, nu & dan kletst
een golf met grote snelheid & veel geweld tegen de romp en komt er
zoutwater in de kuip. Oren zijn gespitst en luisteren naar de geluiden van de
golfslagen, komt ie er over of niet?!
Plots komt er water door de luchthapper de kombuis &
leefruimte ingesijpeld, het lijkt wél of er een emmer water over ons wordt
uitgegoten! Oeps... snel de afsluitstop in het gat van de luchthapper stoppen.
Verschillende lagen kleding, kousen & zeilschoenen
worden aangetrokken. Zeilpakken & -laarzen liggen in handbereik. Het is
koud met de oostelijke wind die half inkomt, hoe dichter we bij Nieuw Zeeland
komen, hoe kouder het zal worden!
Ik voel me niet helemaal lekker, een beetje misselijk &
hoofdpijn, zeker wanneer ik lees, schrijf of lang beneden vertoef. Om de 12u
een half toeristilleke en wat gaan liggen en dan gaat het weer om de
zeebewegingen te verteren en te functioneren op ons bewegend huisje. Zolang ik
de vissen maar niet voer en the Captain extra werk bezorg gaat het goed ;-)
Zensation is in vorm, ze gaat als een trein vooruit en laat
zich niet uit het veld slaan door het water dat over haar heen komt.
De avond valt en we verlaten de Ha’apaiGroep. Midden in de
nacht passeren we nog een atol en een rif. Met het sikkeltje maan dat er is,
zijn de contouren van het lage eiland goed zichtbaar. De kaarten op de plotter
zijn correct en dat geeft een veilig gevoel.
De ochtend brengt grijze lucht. We willen zon om ons wat
warmte te geven en de natte spullen op te drogen.
Op de AIS zien we één bekende boot, Masquenada. Via de VHF
kletsen we met elkaar en worden de weerbeelden/-berichten die hij ontvangt via
zijn SSB-radio medegedeeld & besproken.
Via sms-berichten met de satelliettelefoon hebben we contact
met Thalassa.
De motor gaat aan om de batterijen bij te laden en we
blijven uitkijken naar een straaltje zonneschijn.
P.S.: indien het weer en mijn eigen conditie aan boord het
toelaat, zal ik trachten de schrijfsels van onze voorbije avonturen bij te
werken, dus blik zo nu & dan eens terug of er schrijfsels zijn bijgekomen
op de openstaande posts.
